stickers

DutchView heet sinds het begin van dit jaar NEP (lees: En ie Pie). De lila huisstijl is van de regiewagens geschuurd en heeft plaats gemaakt voor het logo van een nieuwe Amerikaanse eigenaar. Daar moeten we in Omroepland even aan wennen. Nu maken we nog grapjes over die onhandige naam, maar binnen afzienbare tijd weten we niet beter. Zo gaat dat namelijk. Toen United een paar jaar geleden die rode rookworsten op alle voertuigen liet plakken was de kritiek ook niet van de lucht. Inmiddels vind ik die wagens prachtig en kunnen we ons voorzichtig afvragen hoe lang het nog zal duren voor ze dat weer gaan aanpassen.

Ik heb nog voor het Nederlands Omroepproduktie Bedrijf gewerkt. Toen ik in 1995 bij NOB Fieldproduction aan de slag ging en voor het eerst mocht rijden in zo’n zwart/grijze Renault Espace, met daarop het logo dat bestond uit drie halve cirkels, was ik trots als een pauw. Een paar jaar later werd het bedrijf gereorganiseerd en ging Fieldproduction samen met wat er was overgebleven van Camco en de ENG tak van Cinevideogroup. De club kreeg een nieuwe naam en dat werd CamCompany. Lang heeft het niet onder die noemer bestaan, want al snel vonden de baasjes dat dit bedrijfsonderdeel DutchView ENG moest heten. Opnieuw werden de lichtbakken boven de deur vervangen en kreeg iedereen nieuwe visitekaartjes. Die konden na vijf jaar weer in de prullenbak, want toen wilde een nieuwe eigenaar dat het Team ENG werd. Grappig genoeg mag dat van die nieuwe Amerikaanse eigenaar nog even zo blijven.

Maar uiteindelijk is zelfs de prachtige naam Cinevideogroup verdwenen en Sonotech opgeslokt. Wie weet nu nog wat Ciris was of dat Facility House ooit Viditech heette? De stamboom van alle facilitaire bedrijven in Omroepland kent veel vreemde vertakkingen. Om de paar jaar wordt er weer gekruist of gestekt.

Een bijkomstigheid van deze voortdurende veranderingen is dat alle apparatuur telkens weer moet worden voorzien van nieuwe stickers en dat is een schier onmogelijke opgave. Al dat ‘omnummeren’ lukt meestal maar ten dele. Zo kan je in een nostalgische bui bij de grote facilitaire bedrijven een boeiende tijdreis maken langs de omroephistorie. Magazijnen staan vol met kisten, microfoons, haspels, statieven en andere accessoires die nog voorzien zijn van oude logo’s, nummers en namen. We denken ten onrechte dat onze business hightech is en we alleen maar werken met het nieuwste van het nieuwste, maar menig apparaat overleeft verschillende reorganisaties.

Het wordt fascinerend als juist die spullen worden verhuurd. Zo stond laatst een collega bij een voetbalwedstrijd achter een DutchView camera met een United lens, waar nog een Cinevideogroup regenhoes bij zat. De statiefkop kwam uit een Sonotech kist, maar op de poten stond een duidelijke verwijzing naar NOS/NOB Trein 30, een regiewagen uit de prehistorie. Er was ook nog een kistje met plankjes, voor onder het statief, en daarop kon je lezen dat het ooit tot de inboedel van VSE behoorde. De collega in kwestie had toevallig een Team-jas aan en maakte zo het plaatje compleet.

Het schijnt dat er nog statieven in het NEP depot liggen waar NTS op staat. Zelf heb ik pas nog gewerkt met een setje voorzetlenzen waar de registratienummers van het oude NOB Fieldproduction in staan. Die naam bestaat al sinds 2002 niet meer en ik vrees eerlijk gezegd dat deze macro-lenzen nóg veel ouder zijn.

Het is misschien een schrale troost voor alle jongens en meisjes die nu geplaagd worden met de naam van het bedrijf waarvoor ze werken, maar de geschiedenis leert ons dat het echt geen eeuwigheid NEP blijft heten. Wel zitten we nog een hele tijd met al die stickers en logo’s opgescheept.

Deze column schreef ik voor Broadcast Magazine en staat deze maand in hét mediavakblad van Nederland. Daarin ook een interview dat ik maakte met Hans Duran, ENG geluidsman bij United. Klik hier als je ook een abonnement wil op Broadcast Magazine.