Pinkpop 1994 - bijna twintig jaar geleden

Diep in de nacht stond hij met een behoorlijke slok op in een Pinkpopcampingbiertent. Bij de bar raakte hij aan de praat met twee woest aantrekkelijke meisjes. Natuurlijk had alle drank de normen vervaagd, maar een van beide meisjes was echt niet verkeerd. De ander had al een vriendje en droop na een tijdje af.

Hij -nog mét haar en twintig kilo lichter- maakte indruk door te vertellen dat hij bij de televisie werkte. Dat hij niet meer was dan stagiair verzweeg hij. Tussen de leugentjes door bestelde hij pils. Ook nam hij een paar trekjes van haar joint, wat overmoedig was, want op dit punt had meneer geen ervaring.

Waar hij op hoopte, dat gebeurde. Het mooie meisje wilde zoenen en even later nog veel meer. Ze zwalkten diep in de nacht in de richting van haar tentje. Zo nu en dan struikelden ze gierend van het lachen over een scheerlijn, maar uiteindelijk bereikten ze de tent, het luchtbed en een pakje Durex.

Pinkpop 1994 moest nog beginnen, maar wat hem betreft kon het festival niet meer stuk. Tot het hem tijdens de daad begon te duizelen. Het werd bloedheet in de kleine puptent. Hij werd misselijk. Niet langzaam, maar van het ene op het andere moment. Tijd om iets uit te leggen was er niet. Hij liet de festivalscharrel achter zich en zocht naarstig naar een uitgang. Alleen wilde die verdomde ritssluiting niet meewerken.

Het was natuurlijk nooit de bedoeling geweest om over haar slaapzak en tas te vomeren.

Ze riep hem nog liefdevol en begreep kennelijk niet direct wat er aan de hand was. Waarom hij haar zo overhaast verliet zou ze echter snel genoeg ontdekken.

Hoe hij zijn eigen tent weer wist te vinden was een raadsel.

Een paar uur later werd hij wakker. Het was al licht; een uur of zes in de ochtend. De Pinkpopcamping sliep nog. Hij moest alleen ongelofelijk nodig pissen. Dus kroop meneer de Braak steunend en kreunend uit zijn ruftende tentje. Hij had koppijn voor drie, was doodmoe en behoorlijk misselijk. Uiteraard wist hij al snel weer wat er was gebeurd. Hij schaamde zich diep.

Tegen een Herashekwerk probeerde hij te plassen. Met een hand hield hij zich vast aan het hek, de andere wipte pielemans uit de broek. Maar het plassen wilde niet direct lukken, ondanks een gigantisch hoge nood.

Pas op het moment dat hij naar beneden keek zag hij wat er aan de hand was. Het condoom zat nog op zijn plek...

Gedurende de rest van het festival heeft hij angstvallig om zich heen gekeken, uit angst de dame in kwestie per ongeluk te treffen.